Örgütü Örgüt Yapan Profesyonel Devrimciler Kimdir..!

Bir profesyonel devrimci, herşeyden önce, tüm varlığıyla davaya bağlı, 24 saatini devrimci çalışmaya veren, devrimci çalışmayı meslek edinmiş kişidir; ama bu, biçimsel bir şekilde anlaşılmamalıdır. Bütün devrimci iyi niyetle, tüm zamanını devrimci çalışmaya vermek isteyen bir devrimci; eğer henüz, zamanını devrimci çalışmayla doldurabilecek hazırlığa sahip değilse, üretimden kopması ve böylece, devrimci çalıma dışında her hangi bir işinin olmaması, onun zamanını devrimci çalışmayla doldurabileceği yada doldurduğu anlamına gelmez. Oysa geçmişti sayısız örnekte, sorun biçimsel bir şekilde anlaşılıyor ve devrimci özlemler gerçeklerin yerine geçirilebiliyordu.
Profesyonel bir devrimcinin, ‘ ‘asgari teorik bilgiye, siyasi tecrübeye ve örgütsel pratiğe ” sahip olması gerekir. Profesyonel bir devrimci, bu niteliklere sahip olduğu içindir ki, devrimci çalışmayı meslek edinebilme, tüm zamanını devrimci çalışmayla doldurabilme yeteneğine de sahiptir.
Demek ki sorun, devrimci çalışma dışında herhangi bir işle uğraşma değildir; ama aynı zamanda devrimci çalışmayla doldurulabilecek hazırlığa sahip olmayan, genç ve deneyimsiz yoldaşlar profesyonel devrimci olarak değerlendirilip, görevlendirilirken ister istemez. profesyonel devrimcilik sıradanlaştırılarak bir yerde moda haline getirilmektedir.
Profesyonel bir komünist devrimci, öncelikle asgari teorik bilgiye sahip olmalıdır. Bu, komünist devrimci çalışmayı, bir meslek olarak sürdürebilmenin koşullarından birisidir.” İdeolojik sağlamlık sorunu; her şeyden önce ve temel olarak M-L e bağlılık olarak, ona yalnızca sözde değil ama aynı zamanda eylemleriyle de sadakat olarak anlaşılmalıdır, ama M-L bilinmeden, ona, teorik ve pratikten bağlı kalmaktan, sadakatına söz etmek, havanda su dövmek olur. Örgüte yada örgütte istikrarı sağlamanın ki yukarıda işaret edildiği gibi, partinin ilkelerine bağlılıkta, böylelikle ilkelerin sürekliliğinin korunmasında somutlanır, temel koşulu olarak profesyonel devrimciler örgütlerini söz konusu yaptığımıza göre; bunun böyle olabilmesi için profesyonel devrimcilerde; asgari teorik bilgiye sahip olmalıdırlar.
Komünist bir profesyonel devrimcinin sahip olması gereken, asgari teorik bilgi, bölük- pörçük, kulaktan dolma bir bilgi olarak anlaşılma malıdır; ama kuşkusuz her profesyonel devrimci bir teorisyende değildir, böyle görmede açık bir yanılgı olur. Profesyonel bir komünist devrimci için asgari teorik bilgi Marksizm’in üç bileşeni alanında; Marksist felsefe, ekonomi politik ve sınıf mücadelesi öğretilerinde az çok sistemli, bütünlüklü bir bilgidir. Bu bilginin sürekli derinleştirilmesi ve genişletilmesi gerekir ve uluslararası komünist ve işçi hareketinin deneylerini tanımak özellikle önemlidir. Geçmişte, hatta günümüze değin, profesyonel devrimci ünvanına layık gördüğümüz kişiler hakkında değerlendirme yaparken, asgari teorik bilgiye sahip olma koşuluna ne düzeyde özen gösterdik ve gösteriyoruz?
Böyle bir koşulun aranmasının anlayış düzeyinde formüle edilip açıklanmamış olduğunu bir yana koyacak olursak, uygulamaların İnşanın görüşlerini bilme ölçütüne göre yapıldığını ve burada ezberlenmiş bilgilerin hiçte az yer tutmadığını söylemek gerekiyor. Sorun doğru olarak konulup deneylerin nesnel bir şekilde yargılanmasından elde edilecek sonuçlarla birlikte ele alındığında, hem profesyonel devrimcilerin eğitilip hazırlanmasında hedeflerimiz ve hem de profesyonel devrimci çalışma yürüten yoldaşların, temel eksikliklerini giderebilmeleri için geçmeleri gereken eğitim aydınlatılabilir.
Politik eylem, politik çalışma bir profesyonel devrimcinin mesleğidir. Kuşkusuz politik deneyim, politik mücadele içerisinde elde edilebilir. Politik deneyim ve asgari teorik bilgiye sahip olma koşulu, politik gelişmelere duyarlılıkla, birlikte politik gelişmeleri anlama ve bunlar karşısında yönünü yada tutumunu belirleyebilmenin de koşuludur.
Demek oluyor ki, profesyonel bir devrimci olabilmek için politik olarak kendi yönünü belirleyebilecek düzeyde politik deneyim gerekir; daha çarpıcı bir ifadeyle, yalnız kaldığında, politik olaylar, gelişmeler vb. karşısında kendi başına yönünü tayin edebilmelidir, önderliğe muhtaç olmamalıdır.
Kolaylıkla anlaşılacağı gibi, bu inşanın politik tezlerinin bilinmesine indirgenemez. Kuşkusuz bu zorunlu ve gereklidir, ama yeterli değildir. Örneğin bir il komitesinin profesyonel devrimcilerden oluşması gerekir ve bu il komite düzeyinde örgütün faaliyetlerini yönlendirecektir. Fakat yalnızca inşanın politik tezlerini bilmek, böyle büyük bir çalışmayı yönetmek için yetmez. Politik gelişmelerin diyalektik materyalist çözümlemesini yapabilmek ve devrimci komünist tutumu sağlamca takınabilmek gerekir. Bu bakımdan, yukarıdan işaret edildiği gibi, asgari teorik bir bilgi ve politik deneyim gerekir.

 Politikada başarılı olabilmek için kuşkusuz politik deneyimin önemi büyüktür, deneyimler pek çok hatadan kaçınmayı sağlayabilir; inisiyatif ve bağımsız davranabilme gibi nitelikleri gelişmesi bakımından deneyim önemlidir. Yerel çalışmalarda, ulusal ve uluslararası çaptaki siyasal gelişmelere duyarlılık zayıflığı, yerel politik çalışmaların sorunlarını aydınlatmada inisiyatif noksanlığı ve yukarıdan bekleme, gelişmelere zamanında müdahale edememe hiçte küçümsenemez zaaflardır.

 Diğer şeylerin yanı sıra bu zaaflar politik deneyime sahip olma ölçütünü başarıyla uygulamamızın, bu ölçütü formüle edip özümleyememenin bir sonucudur.
Profesyonel bir devrimci örgütsel pratiğe, yani örgütlü mücadele deneyimine sahip olmalıdır. Kuşkusuz buda örgütlü çalışma içerisinde elde edilebilir. Profesyonel devrimciler örgütlenmesi, en yüksek derecede politik bir örgütlenme olduğuna göre, örgütsel deneyime sahip olmak, bu derece örgütlenebilmenin koşuludur. Bu derece örgütlü hareket edebilme yeteneğine sahip profesyonel bir devrimci, gerektiğinde örgütlenme yapabilecek, bir örgütçü gibi davranabilecektir. Yüksek bir örgüt ve disiplin bilinci ama aynı zamanda deneyimi de gerekir.

 Çünkü, profesyonel devrimciler örgütü, böyle bir örgütlü hareket etme ve disiplin bilinci olmaksızın üstlendiği görevleri başaramaz. O halde değerlendirmelerde deneylerin sıkı bir elekten geçirilmesi gerekir. Geçmişten beri bu konuda işin gevşek tutulduğu saptanmalıdır. Böylece şunu vurgulamalıyız ki, örgüt ilkelerinde ”istikrarı” sağlamanın koşulu ve güvencesi profesyonel devrimcilerdir.
Tam böyle olduğu içindir ki, Lenin partinin üzerinde yükseleceği temel olarak profesyonel devrimciler örgütlerini düşünüyor. Devrimci çalışmada sürekliliği sağlamanın koşulu ve güvencesi ise, siyasi polise karşı mücadele sanatından, illegal devrimci çalışmada ustalaşmaktır. Profesyonel devrimciler için, siyasal polise karşı mücadeleyi mesleklerinin ayrılmaz bir parçası olarak gören, profesyonel devrimciler örgütlerinde gizliliğe en büyük önem veren Lenin,” otokratik bir devlette, böyle bir örgütün üyelerini devrimci eylemi meslek edinmiş kimselerle ne denli sınırlarsak örgütü açığa çıkarmak,o ölçüde zorlaşacaktır” diyordu. Siyasal polise karşı savaşımda ustalaşmak; hem siyasal polisin işlevini rolünü kavramayı ve hem de örgütlenmesini, anti-komünist ve karşı devrimci çalışmalarında kullandığı yol ve yöntemleri iyi bir şekilde bilmek ve tanıma koşullarında ayrı düşünülemez.

  Bilinmeyen bir düşmandan korunmak, atlatmak oldukça güçtü ve çoğunlukla tesadüflere kalmıştır. Bir profesyonel devrimci, siyasal polise karşı mücadele sanatında, mesleğini bu ayrılmaz ve son derece önemli alanında usta olabilmek için düşmanı tanımalıdır. Ustalaşmak deneyim sahibi olmayı gerektirir ki, değerlendirmelerde, deneylerin sıkı bir elekten geçirilmesi gerekir.
Örgüt çalışmalarında tüm ipleri; profesyonel devrimciler örgütlerinde yani profesyonel devrimcilerin elinde toplanacağına göre; iş böylesine yaşamsal olduğuna göre, alabildiğine katı olmak gerekir. Burada söz konusu olan, komünist çalışmanın sürekliliğidir. Bunlarla birlikte, eğer, bunlar küçük olsalar, deneyler toplanıp merkezileştirerek örgüte ve yığınlara sunulmuyorsa, siyasal polisin örgütlenmesi anti-komünist ve karşı-devrimci çalışmalarda kullandığı yol ve yöntemler açıklanmıyorsa polise karşı savaşımda olsun, profesyonel devrimcilerin eğitiminde olsun, görevlerin son derece önemli bir bölümü yapılamıyor demektir. İllegal çalışmada, polise karşı mücadelede pek çok örnekte, ufak tefek hatalar nedeniyle büyük kayıplar verildiği, gerçeği hesaba katılırsa, durumun pek parlak olmadığı, profesyonel devrimcilerin eğitimi ve hazırlanmasında görevlerin başarıyla yapılamadığı saptanabilir.
Günümüze değin, örgütümüzün pratiğinde profesyonel ölçütlerin içinde, en sıkı tutulan ve öne çıkarılan öğe, kendini davaya adama öğesi olmuştur. En fazla özen gösterilen bu olmakla birlikte buna da harfiyen uymada ciddi problemler yaşandığı bir gerçek. Ki, bu örgütlenme ve çalışma tarzındaki hata ve zaaflardan ayrı düşünülemez.
Değerlendirmelerde çalışmaların sonuçlarından, olgulardan yola çıkmak, değerlendirmeleri olgular üzerine oturmak, gerekir. Fakat şu unutulmamalıdır ki, örgütlenme şekli ve çalışma tarzı Leninist değilse, devrimci eleştiri ve özeleştiri Bolşevik tarzda uygulanmıyorsa, kadroların değerlendirilmesinde sürekli olarak hatalar yapmak kaçınılmazdır.
Üzerinde durulması gereken diğer bir yanı uzmanlıkla profesyonel devrimciliğin birbirine karıştırılmasıdır. Her profesyonel devrimci, kendi mesleğinde polise karşı mücadele ve profesyonel komünist çalışmada uzmandır, ama örgüt çalışmasının şu yada bu alanında uzmanlaşmış her örgütlü bir profesyonel devrimci değildir; yada olmayabilir. Buna değerlendirmelerde özen gösterilmelidir.
Kuşkusuz ki, her komünist bütün bu özelliklere sahip olamaz ve bu özelliklerin bir devrimcide toplanabilmesi, yada bir devrimcinin bu özelliklere sahip olması kısa sürede gerçekleşemez. Böyle olduğu içindir ki,” Bir kimsenin kendini profesyonel devrimci olarak eğitebilmesi uzun yılları (Lenin) gerektirir.
Bugün bulunulan durumda geçmişe bakıldığında, profesyonel devrimci kavramının içeriğinin boşaltılması nedeniyle önemli bir oranda yozlaştı ve öyle ki profesyonel devrimcilik basitçe ele alınır bir hale geldi. Üye ve aday üyeliğe layık görülmeyen yada böyle bir statüye getirilmeyen bir çok kişi profesyonel devrimci olarak çalışmaya çekildiler, Bu durum aslında teori ile pratik arasında handikaptı. Çelişki görünüp üzerine gidilmesine rağmen, sorun pratikte yeterince aşılamadı ve hatalı uygulamalar devam etti.
Hatta henüz yeterince profesyonel devrimci çalışmaya hazır olmayan, yeterli teorik bilgi birikimine, politik deneyime ve örgütlenme alışkanlığına sahip olmayan, bu nedenlerle de zamanlarını devrimci çalışmayla doldurmayan ve yine siyasal polise karşı savaşımda deneyimsiz yoldaşın hem de sempatizan olarak, profesyonel devrimci görülmelerine ve buna göre görevlendirmelerinde somutlaşıyordu. Pekte çok örnekte görüldüğü gibi, yoldaşlar henüz hazır olmadıkları görevler altında sıkışıp ezilerek köreliyor ve geriliyorlardı.
Eğer bu henüz hazır olmayan yoldaşların, profesyonel devrimciler olarak değerlendirilmesi ve görevlendirilmesi çalışma alanının değişimiyle de birleşirse söz konusu yoldaşların gelişimi üzerinde daha da olumsuz bir etkide bulunuyor, körpe bir fidenin, uygun olmayan bir mevsimde sökülerek uygunsuz bir şekilde araziye dikilmesi gibi sonuçlar veriyor.Hızla gelişen ama henüz hazır değilken profesyonel devrimci çalışmaya çekilerek, görev alanları değiştirilen yoldaşlarda, beklenmedik gerilemelerin, terettütlerin ve dökülmelerin olması,her halde anlaşılır bir durumdur. Taşıyamadığı, yerine getiremediği sorumluluklara her devrimciyi ezer; üzerinde olumsuz etkilerde bulunur; kimi zaman sektarizme, bürokratizme zorlarken, kimi zamanda uzlaşmacılığa, kuyrukçuluğa götürür. Nitekim devrimci hareketin sağlam temeller üzerinde yükselememesinde, profesyonel devrimcilerden oluşan örgütlerin yeterince sağlanamamasıyla bağlı olduğu unutulmamalıdır.
Burada durumu daha iyi anlayabilmek için, profesyonel devrimcilerden oluşturulması gereken İnşa örgütleriyle, diğer İnşa örgütleri arasında ayrım gözetme bilincinin kavrayışının gelişememiş oluşunu da hesaba katmak gerekir. Profesyonel devrimcilerden oluşan çok az sayıdaki İnşa örgütünün çok sayıda örgütlenmesi gereken diğer İnşa örgütleri ve İnşaya sevgi ve sempati duyan, destek veren sempatizan kitlesi tarafından sarıp sarmalanması gereken, örgütler arasındaki ayrımın ve ilişkinin doğru olarak kurulması lazım.
Elbette Leninist parti yalnızca profesyonel devrimci örgütlenmesiyle sınırlı yada darlaştırılmış bir örgüt olmaz. Örgütün profesyonel devrimciler örgütüyle sınırlı olduğunu savunmak, açıktan açığa Leninist parti öğretisinden sapmak demektir. Ama örgütü örgüt yapanın profesyonel devrimciler olduğunu da unutmayalım.