Kendini beğenmişlik yada
yoldaşlarına-emekçilere üsten bakmak, asla sosyalist ahlakla bağdaşmaz.
Sosyalist kişi ne bilgisi, ne becerileri yüzünden kendisini büyüklük duygusuna
kaptırmamalı, kibirli olmamalı, olur-olmaz övünmemelidir.
Biliyoruz ki, kendini beğenmişlik de bencillikten kaynaklanır. Böylece kişiler
sürekli olarak kendilerine farklı davranılmasını, övülmeyi, pohpohlanmayı
beklerler. Kendini beğenmişliğin kökeninde ise güvensizlik duygusu, aşağılık
kompleksi bulunur.
Kendini beğenmiş kişi hatalarını, kusurlarını göremez, eksikliklerini tanımlayamaz.
Böylelerinin bazı yetenekleri de bulunabilir. Ama boş bir kibirlilik yüzünden
bu yeteneklerine de gölge düşürür, onları değiştiremez, çevrelerinde anti-pati
uyandırır, ciddiye alınmazlar. Kitlelerin sevdiği, değer verdikleri, güven
duyduğu insanlar alçak gönüllü insanlardır. Böyleleri kolaylıkla dost
edinirler.
Sosyalist kişi elbette bilgisi, becerileri, çalışkanlığı ve devrimci mücadeleye
katkılarıyla övünç duyabilir; bu haklı, doğal bir duygudur. Ama bu duygu,
kendini beğenmişlikten ve kibirlilikten farklı bir şeydir. Devrimci kişi
kendisini gösterişe, büyüklük kuruntusuna kaptırmamalıdır. Onun yaptıkları
elbette devrimci hareket tarafından değerlendirilecektir. Devrimci hareket,
uzun vade de doğru ile yanlışı, iyi ile kötüyü birbirinden ayırır. Fedakar,
çalışkan bir devrimci her zaman saflarda saygı uyandırır. Bir devrimci için en
değerli şey de arkadaşlarımın kendisine duyduğu bu sevgi ve güvendir.
0 asla yoldaşlarını kıskanmamalıdır. Eğer arkadaşları bazı koşullarda daha
yetenekli ve başarılı iseler, onları kıskanmak için bir neden yoktur. Çünkü
devrimci mücadele ortak bir savaşımdır.
Yoldaşların başarısına devrimci hareket ‘ hesabına sevinmek gerekir. Hareketin
çalışkan ve becerikli insanlara ihtiyacı vardır. Ve böyleleri ne kadar çok
olursa o kadar iyi demektir. Sosyalist kişi hareketin kendisine verdiği hiç bir
görevi küçümsememeli, hep bir takım ”büyük” görevler, flaş işler verilmesini
beklememelidir. 0, bu tür bürokratça bir eğilimden, kariyerizimden uzak
durmalıdır.
Devrimci mücadele çetin bir iştir ve hareket fedakarlık ve becerileriyle
zorlukların üstesinden gelen insanları, belli görevleri yürütebilecek insanları
onları beklemeseler bile öne çıkarır, görevlendirir. Sosyalist kişi
arkadaşlarına büyüklük taslamamalı, hataları ve eksiklikleri nedeniyle onlarla
alay etmemelidir. 0, kendi bildiklerini diğer yoldaşlarına da öğretmek için
çaba göstermeli ve eksikliklerini gidermede onlara dostça yardımcı
olmalıdır.
Sosyalist kişi hatasını gördüğü zaman eleştiri yapmaktan asla çekinmemeli,
kendisine hatalarını söyleyenlere öfkelenmemelidir. Eleştiriden ve
özeleştiriden kaçınmak bireyci bir tutumdur ve kolektif çalışmaya büyük
zararlar verir.
Sosyalistler, yoldaşlar arasındaki kişisel sürtüşmeleri derinleştirmemeli,
dedikodudan kesinlikle kaçınmalıdır. Onlar sorunlarını karşılıklı oturup,
tartışarak yoldaşça çözümlemelidir.